BAM Infra Regionaal werkt aan diverse projecten in de grond-, weg- en waterbouw in Amsterdam, onder andere voor het veiliger maken van verkeersaders en het herstel van kades en bruggen. Hiervoor zijn de komende jaren veel extra mensen nodig. Maar de bouw kampt met een imagoprobleem. ‘Onterecht’, vindt Alexander Kuijt, bedrijfsleider bij BAM: ‘Met Werkgeversservicepunt Groot-Amsterdam creëren we kansen voor mensen die wél willen.’

Rafael Alves de Matos (links) en Alexander Kuijt

Iemand die wel wil is de Braziliaanse Rafael Alves de Matos (20). We treffen Rafael en Alexander in een bouwkeet bij de kruising Ferdinand Bolstraat-Stadhouderskade, een project waar BAM de verkeerssituatie veiliger heeft gemaakt. Rafael legt met zijn collega’s de laatste hand aan de bestrating. Met enige moeite legt hij zijn werk neer. ‘Nog even die boom plaatsen, dan kom ik.’ Typisch Rafael, vindt Alexander. ‘Een harde werker.’

Trajecten

Rafael komt in 2016 met zijn ouders naar Nederland. Hij rondt de middelbare school af en begint aan een mbo-opleiding, maar het online onderwijs (door corona) is met zijn taalachterstand niet goed te volgen. Dan maar werken, denkt Rafael. Maar hoe? Via het Jongerenpunt komt hij in contact met Werkgeversservicepunt Groot-Amsterdam (WSP), dat met werkgevers trajecten voor werkzoekenden creëert om een afstand tot een baan te overbruggen.

Veel scholieren willen liever een kantoorbaan

Een van die trajecten is het traject voor Grond- Weg en Waterbouw. Daarvoor organiseert WSP begin 2021 met een aantal opleiders en bouwbedrijven, waaronder BAM, een online open dag. Doel? Werkzoekenden en scholieren kennis laten maken met de bouwsector. En dat is hard nodig. Alexander: ‘We zien dat veel van onze vakmensen ouder worden en binnenkort uitstromen. Als we dat gat niet opvullen hebben we straks een probleem. Verder moet BAM voor bouwprojecten van gemeente Amsterdam voldoen aan een SROI-verplichting. Dat kan onder andere door mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan te nemen. De samenwerking met WSP was dus niet meer dan logisch.’  

Daar komt bij dat de bouwsector kampt met een imagoprobleem. Alexander: ‘Veel scholieren willen liever een kantoorbaan of zien zichzelf wel in een bezorgbusje rijden. Ze denken dat de bouw hard werken is voor weinig. Maar dat beeld klopt niet. Je moet tegen een stootje kunnen, ja. Je begint vroeg en werkt buiten. Maar het werk is afwisselend. Je komt overal in de stad. Je werkt in een team en ziet resultaat van je werk. En ook belangrijk: het betaalt veel beter dan mensen denken.’

Bedrijfsbezoek

En dat lijkt veel kandidaten aan te spreken. De online open dag is een succes. Voor het bedrijfsbezoek van BAM melden zich dan ook veel kandidaten, waaronder ook Rafael. Alexander: ‘Rafael is niet iemand die tijdens een kennismaking naar zijn schoenen gaat zitten staren. Hij stelt zelf ook vragen. Dan weet ik: deze jongen wil wel.’

Rafael gaat via WSP bij Amsterdamwerkt! een traject van 3 weken volgen waarbij hij de eerste basiskennis over de bouw opdoet en zijn VCA veiligheidsdiploma haalt. Alexander: ‘Dat VCA was nog wel een dingetje. Uiteindelijk heeft Rafael via via zijn examen in zijn moedertaal, het Portugees kunnen doen. En gehaald! Hij mag nu een jaar bij ons werken om zijn Nederlands te kunnen verbeteren en de basis van het vak te leren. Als na dat jaar zijn Nederlands op peil is kan hij via BAM een BBL-opleiding volgen: 4 dagen werken en 1 dag per week naar school, betaald.’ 

Opleiding

Rafael is er blij mee. Van zijn ervaren collega’s kan hij goed het vak leren: bestraten, graven borden plaatsen… En natuurlijk Nederlands leren, dat al sterk verbeterd is. Zijn leven is erg veranderd sinds hij werkt. ‘Ik heb meer financiële vrijheid. Als ik nieuwe schoenen wil kopen, dan doe ik dat.’ Nog belangrijker vindt Rafael zijn toekomst. ‘Ik kan nu gaan nadenken over een huis voor mezelf. En de opleiding geeft me de kans om door te groeien op de lange termijn.’  

Inmiddels is het schafttijd. Als de collega’s van Rafael de deur van de bouwkeet openen komt er een wolk van verkeerslawaai de bouwkeet binnen. Hebben ze wel eens last van het verkeer of agressieve voorbijgangers? ‘Agressie? Nee hoor, ik lach gewoon. Wat kan ik anders doen?’ zegt Rafael, wederom lachend. En hij gaat van zijn welverdiende lunch genieten.