28 jaar werkte Ben Bonting met veel succes en plezier als slager en kok. Maar vanwege bezuinigingen verloor hij zijn baan. “En voor je het weet ben je opeens 2 jaar en 350 sollicitaties verder.” Sinds 7 maanden werkt hij als kok bij WOW Amsterdam, waar behalve reizigers ook artists in recidence verblijven. “Werk was altijd vanzelfsprekend voor mij, maar opeens had ik niks meer.”

Zonder werk

Ben Bonting (49 jaar) is van oorsprong slager. “Steeds meer Nederlanders kopen hun vlees in de supermarkt. En van de verkoop op de feestdagen alleen kun je geen slagerij draaien.” Daarom switchte Bonting zo’n 7 jaar geleden naar de catering. Viereneenhalf jaar werkte hij als kok in de catering van een groot post-productiebedrijf. “Met een bezuiniging werd besloten om de catering uit te besteden. Het personeel moest weer boterhammen eten. En ik zat zonder werk.”

Bijstand

3x per week solliciteren

De eerste 2 jaar was er nog niet zoveel aan de hand, zegt Bonting. “Ik had voorheen een goed salaris waarvan ik 70% uitkering ontving, en ik solliciteerde zeker drie keer per week. Maar voor een functie als lunch-kok komen gemiddeld 90 sollicitaties binnen. De kans dat je wordt uitgenodigd voor een gesprek is klein. Zeker als je de 45 gepasseerd bent. Werkgevers kiezen liever voor gesubsidieerd personeel dat net van school komt.”

In de put

“Ik had nooit gedacht dat ik werkloos zou raken. Maar ik heb zelf gemerkt hoe snel je in de problemen kan raken.” Toen Bonting vervolgens in de bijstand kwam, moest hij van 900 euro in de maand rondkomen. “Dat is niet te doen als je een huis in Amsterdam huurt en elke dag boodschappen moet doen.” Zijn schulden liepen in rap tempo op. “Als je eenmaal in de bijstand zit, kom je er niet zo makkelijk meer uit. Ik raakte steeds dieper in de put.”

Afhankelijkheid

“Je moet iemand treffen die het je gunt. Want er zijn meer werkzoekenden dan dat er werk is.”

Het moeilijkst vond Bonting dat hij afhankelijk was van de banen die hij via de gemeente Amsterdam en WSP aangeboden kreeg. “Je moet iemand treffen die het je gunt, want er zijn meer werkzoekenden dan dat er werk is.” Uiteindelijk gebeurde dat gelukkig ook bij Bonting. Anita Hellinga, zijn contactpersoon bij WSP regelde een gesprek bij WOW Amsterdam. “Dat ik nu werk heb is aan haar te danken. En natuurlijk aan Martin Been, de bedrijfsleider van WOW Amsterdam.”

Meer dan genoeg

“De toekomst? Ik ben blij dat ik werk heb. Ik begin net uit de schulden te komen, het is heerlijk om werk te hebben in plaats van de stress die ik hiervoor had.” Bonting kijkt zijn leidinggevende aan. “Het is geweldig dat ik op deze manier mijn leven weer op orde kan krijgen. Voorlopig is dit meer dan genoeg.” Maar even later komt hij er nog even op terug: “Misschien dat ik ooit voor mezelf begin, in de catering of toch als slager. Het blijft een mooi vak…”

Save